Palmpasen & Stille Week

De laatste zondag voor Pasen in de 40-dagentijd vieren we Palmpasen hierbij herdenken we dat
Jezus, gezeten op een jonge ezel, zegevierend door een jubelende menigte werd onthaald bij zijn
intocht in Jeruzalem. De mensen bedekten de weg voor hem onder meer met palmtakken.
De liturgische kleur in de 40-dagentijd is paars, symbool voor soberheid en inkeer.

Traditiegetrouw lopen er op Palmpasen kinderen rond met een Palmpasen stok. Deze stok heeft de
vorm van een kruis als teken van het lijden en sterven van Jezus. De palmtakjes die eraan hangen,
herinneren aan de intocht in Jeruzalem. Het altijd groene takje is het teken dat het leven altijd
doorgaat. Het broodhaantje boven op de stok herinnert aan de haan die kraaide nadat Petrus drie
keer zei dat hij niet bij Jezus hoorde. Het brood herinnert ook aan het laatste avondmaal van Jezus
met zijn discipelen. De eieren aan de stok staan voor het nieuwe leven. De versiering en het snoep
laten zien dat het feest van Pasen snel naderbij komt.

Palmpasen is ook het begin van de Stille of Goede Week, hierin vallen Witte Donderdag, Goede
Vrijdag en Stille Zaterdag en staat geheel in het teken van het lijden en sterven van Jezus.

Op Witte Donderdag, de dag voor het sterven van Jezus wordt in de kerk(en) het Heilig Avondmaal
gevierd. Dit in navolging van Jezus die de dag voor zijn sterven met zijn discipelen de Pesachmaaltijd
gebruikten en daarbij het Heilig Avondmaal instelde met de woorden, doe dit tot Mijn gedachtenis.
Witte Donderdag is genoemd naar de liturgische kleur van deze dag wit, symbool voor zuiverheid.

Goede Vrijdag is de droevigste dag van de Stille Week. We herdenken dan dat Jezus op deze dag
gekruisigd en gestorven is. Toch spreken we van Goede Vrijdag. Het woord Goede herinnert er
namelijk aan dat Jezus is gestorven om ons van onze zonden te verlossen.

Stille Zaterdag is een dag van stilte en droefheid. We realiseren ons dat Jezus in het graf ligt.
In de kerk(en) wordt hierbij veelal stil gestaan in een gebedsbijeenkomst.